Program "Mosiek"

Przykładowe widmo ze spektrometru Mossbauera

Program "MOSS"

Program MOSS opracowano na podstawie prac:

1. M.F. Bent, B.I. Persson and D.G. Agresti, Computer Phys. Comm. 1(1969),67.
2. B.L. Christman and T.A. Tumolillo, Computer Phys. Comm. 2(1971),322
3. W. Wilson and L.J. Swartzendruber, Computer Phys. Comm. 7(1974),151
4. K.Kulcsar, D.L. Nagy and L. Pocs, Proc. Conf., Dresden, 1971, s.594
5. S.L. Ruby, Mossbauer Effect Methodology, t.8, str.263, ed.
   I.J. Gruverman and C.W. Seidel, Plenum Press, New York-London 1973

Procedury na "całkę transmisji" w programie TMOS na podstawie prac:

1. G.K. Shenoy, J.M. Friedt, H. Maletta and S.L. Ruby, Mossbauer Effect Methodology, t.9, ed. I.J.Gruverman and C.W. Seidel, Plenum Press, New York-London, 1974.
2. T.M.Lin and R.S.Preston, Mossbauer Effect Methodology, t.9, ed. I.J. Gruverman and C.W. Seidel, Plenum Press, New York-London, 1974

W aktualnej postaci pozwala na dopasowanie pojedynczych linii, dubletów i sekstetów zeemanowskich ( dla Fe ), w sumie do 36 składowych, w przybliżeniu "cienkiego absorbenta", lub używając całki transmisji.
Maksymalna liczba dopasowywanych parametrów = 35.

uruchomienie programu: MOS unit-1 unit-3
unit-1 - plik WEJŚCIowy
unit-3 - plik WYNIKowy

Program dopasowujący wymaga pliku danych WEJŚCIowych, oraz produkuje plik WYNIKowy. Plik WYNIKowy może być użyty do ponownego przeglądnięcia przebiegu dopasowania, jeśli użyć go jako plik WEJŚCIowy.

Użycie pliku WEJŚCIowego bez parametrów startowych dopasowania pozwala na wyrysowanie widma eksperymentalnego na ekranie lub plotterze.

UWAGA: Ponowne dopasowywanie wymaga usunięcia starego pliku WYNIKowego lub użycia nowej nazwy dla pliku WYNIKowego.

Przykładowa postać pliku wejściowego DANE :

Ogólna postać pliku DANE :

1. parametrów definiujących widmo eksperymentalne
2. parametrów startowych dopasowania

1. Parametry definiujące widmo eksperymentalne.
   1. Nazwa widma
   2. Liczba danych w widmie złożonym ( maks.512 )
   3. Widmo złożone
   4. Liczba danych przed złożeniem, punkt złożenia, rodzaj ruchu wibratora ( 1 dla ruchu liniowego, 0 dla ruchu sinusoidalnego ), wartość prędkości maksymalnej ( prędkość w punkcie złożenia ).
      V_max = 0. , parametry dopasowania w [kan.]
      V_max <>0. , parametry dopasowania w [mm/s] i [kGs]
   Powyższe dane są tworzone przez program MOSIEK.
   
   
2. Parametry startowe dopasowania
   5. LPOJ - liczba pojedynczych linii, LKW - liczba dubletów, LZEM - liczba sekstetów
   6. NP, NK - dopasowanie od kanałów NP do NK
   7. GS - połowa szerokości połówkowej źródła ( 0. w przypadku dopasowania w przybliżeniu cienkiego absorbenta )
   8. NR, JN1, PAR1, AL1, BL1, (BMXy) gdzie:
      
      • NR - nr parametru
      • JN1 - nazwa parametru
      • AL1, BL1 - dolna i górna granica zmian parametrów
      • (BMXy) - współczynniki określające udział parametru w danej składowej widma.

1. parametry tła
   • B ( lub B1 ) - tło płaskie
   • B1, B2, B3 - tło paraboliczne. Parabola zadana w postaci: B1 + B3 * (v - B2)²
   • S - zadaje się tylko w przypadku dopasowania całki transmisji (TI), gdzie funkcja dopasowywana ma postać ogólną:
     f(v)=B1 + B3*(v-B2)² + S*TI(v)
   UWAGA: Równoczesne dopasowywanie S oraz parametrów amplitud jest trudne ( patrz G.K.Shenoy et al. )
2. parametry amplitud
   • C - dla pojedynczych linii
   • C, C1, C2 - dla dubletów
     C - obie linie dubletu mają takie same amplitudy
     C1, C2 - amplitudy różne
   • C, C1, C2, C3 - dla sekstetów
     C - ampl. (3),(4) linii w sekstecie
     C1 - ampl. (1),(6) linii
     C2 - ampl. (2),(5) linii
     C3 - ampl. (3),(4) linii
     Jeśli C, to potrzebne są parametry stosunku amplitud ( patrz B.8.e ).
   UWAGA: W przypadku całki transmisji parametr amplitudy ma znaczenie grubości efektywnej absorbenta mnożonej przez znormalizowany współczynnik Clebscha-Gordona.
3. parametry polożeń:
   • IS - dla pojedynczych linii
   • IS, QS - dla dubletów
     IS = [(1)+(2)]/2 , położenie środka dubletu
     QS = [(2)-(1)]/2
     
   • IS, H, QS - dla sekstetów
     IS - położenie środka sekstetu
     H - parametr rozszczepienia magnetycznego
     Dla V_max 0. w [kGs].
     Dla V_max = 0. w [kan]. H = [(6)-(1)]/2
     QS - parametr oddziaływania kwadrupolowego.
     QS = [(6)-(5)]/4 - [(2)-(1)]/4
4. parametry szerokości połówkowej ( połowa szerokości w połowie wysokości linii )
   • G - dla pojedynczych linii
     
   • G, G1, G2 - dla dubletów
     G - obie linie mają taką samą szerokość
     G1, G2 - szerokości różne
     
   • G, G1, G2, G3 - dla sekstetów
     G - wszystkie linie mają taką samą szerokość
     G1 - taką samą szerokość mają linie (1),(6)
     G2 - taką samą szerokość mają linie (2),(5)
     G3 - taką samą szerokość mają linie (3),(4)
     
5. parametry stosunku amplitud w sekstecie
   • CL1, CL2 - są wspólne dla wszystkich sekstetów.
     - CL1 = ampl(1) / ampl(3) = ampl(6) / ampl(4)
     - CL2 = ampl(2) / ampl(3) = ampl(5) / ampl(4)
     

(BMXy) Współczynniki określające udział danego parametru w danej składowej widma. Podaje się je tylko dla parametrów amplitud, położeń i szerokości. Dla każdego z tych parametrów podaje się ich tyle, ile wynosi suma ( LPOJ + LKW + LZEM ) wszystkich składowych widma.

UWAGA: W obrębie danego rodzaju parametrów ( amplitud, położeń, szerokości ) MUSI być zachowana kolejność:

1. parametry pojedynczych linii
2. parametry dubletów
3. parametry sekstetów

PRZYKŁADY parametrów startowych:

1. dopasowanie 1 sekstetu ( wg. parametrów w kanałach )
   1. 'B' 129000 0 0
      
      
   2. 'C' 6000 0 0 1
      
      
   3. 'IS' 124.0 0 0 1
   4. 'H' 90.0 0 0 1
   5. 'QS' 0.0 0 0 1
      
      
   6. 'G1' 4.0 0 0 1
   7. 'G2' 4.0 0 0 1
   8. 'G3' 4.0 0 0 1
      
      
   9. 'CL1' 3.0 0 0
   10. 'CL2' 1.5 0 0
   
   
2. dopasowanie 6 pojedynczych linii ( amplitudy parami równe, wspólna szerokość połówkowa )
   1. 'B' 129000 0 0
      
      
   2. 'C' 20000 0 0 1 0 0 0 0 1
   3. 'C' 12000 0 0 0 1 0 0 1 0
   4. 'C' 6000 0 0 0 0 1 1 0 0
      
      
   5. 'IS' 34.0 0 0 1 0 0 0 0 0
   6. 'IS' 67.0 0 0 0 1 0 0 0 0
   7. 'IS' 100.0 0 0 0 0 1 0 0 0
   8. 'IS' 147.0 0 0 0 0 0 1 0 0
   9. 'IS' 181.0 0 0 0 0 0 0 1 0
   10. 'IS' 214.0 0 0 0 0 0 0 0 1
       
       
   11. 'G' 4.0 0 0 1 1 1 1 1 1

Program "DISTR"

Program DISTR opracowano na podstawie prac:

1. G. Le Caer an J.M. Dubois J.Phys.E: Sci.Instr. 12(1979),1083
2. J.Hesse and A.Rubartsch J.Phys.E: Sci.Instr. 7(1974),526

W aktualnej postaci pozwala na otrzymanie rozkładu p(H) lub p(QS) w zadanym przedziale wartości H(kGs) lub QS(mm/s), z równoczesnym ewentualnym dopasowaniem amplitud składowych krystalicznych. Możliwe jest dopasowanie względnej amplitudy linii 2,5 sekstetu w przypadku rozkładu p(H).

Program wymaga pliku danych o nazwie DANE oraz produkuje plik o nazwie WYNIK

Postać pliku wejściowego DANE :

Plik DANE składa się z parametrów definiujących widmo eksperymentalne oraz parametrów wejściowych dla rozkładu.
Są to:

1. Nazwa widma
2. Liczba danych w widmie złożonym ( maks. 512 )
3. Widmo złożone
4. Liczba danych przed złożeniem, punkt złożenia, rodzaj ruchu wibratora ( 1 dla ruchu liniowego, 0 dla ruchu sinusoidalnego ), wartość prędkości maksymalnej ( prędkośc w punkcie złożenia ).
   Powyższe dane tworzone są przez program Mosiek
5. Parametry dotyczące rozkładu. Są to:
   1. Stopień wygładzania ( 1 - dla 3-punktowego, 2 - dla 5-punkt.)
   2. Współczynnik tłumienia - Lambda, ( >= 0 )
   3. Parametry rozkładu p(H) lub p(QS)
   4. Parametry dotyczace składowych krystalicznych, w postaci takiej jak w przykładzie.
      Dla pojedynczych linii są to: 'IS' , 'G'
      Dla dubletów 'IS' , 'QS' , 'G'
      Dla sekstetów 'IS' , 'H' , 'QS' , 'G1' , 'G2' , 'G3' , 'Stos. ampl.'